ตามประวัติวิหารลายคำ พระเมืองแก้ว (พ.ศ.2038 – 2068) โปรดให้สร้างขึ้นเพื่อประดิษฐานพระพุทธสิหิงค์ หรือพระสิงห์ วิหารลายคำบูรณะซ่อมแซมหลายครั้ง โดยเฉพาะในสมัยพระเจ้ากาวิละและเจ้ากาวิโรรสสุริยวงศ์ (พ.ศ.2397 – 2414) วิหารลายคำ เป็นวิหารทรงพื้นเมืองล้านนาขนาดเล็ก วิหารลายคำเดิมเป็นอาคารที่มีมุขยื่นออกมาจนคลุมบันไดทั้งหมด และชายคาคลุมไปถึงสิงห์ที่ตั้งอยู่บนฐานทั้ง 2 ข้าง และมีการเขียนจิตรกรรมฝาผนังและลายทองทั้งหมด ลักษณะเฉพาะของวิหารล้านนา คือ เป็นอาคารย่อมุมที่มีฐานยกขึ้น

ปัจจุบันวิหารลายคำกว้าง 8 เมตร ยาว 30 เมตร ด้านหน้าหันไปทางทิศตะวันออกวิหารลายคำนี้มีลวดลายปูนปั้นที่สวยงามปราณีตบรรจงมากแสดงให้เห็นฝีมือของช่างในยุคนั้นว่าเจริญถึงที่สุด ตัววิหารลายคำสร้างตามแบบศิลปกรรมของภาคเหนือ มีรูปปั้นพญานาค 2 ตัวอยู่บันไดหน้า และใกล้ ๆ พญานาค มีรูปปั้นสิงห์ 2 ตัว บริเวณ ภายในเป็นที่ประดิษฐาน “พระพุทธสิหิงค์” บนผนังด้านหลังพระประธาน เสาหลวง (เสากลม) เสาระเบียง (เสาสี่เหลี่ยม) มีภาพลายทองพื้นแดงเป็นลวดลายต่างๆ